Ook het 80-jarig bestaan van het bedrijf werd tijdens deze borrel met het personeel gevierd. Wessels: ‘Door het overlijden van Marcel Willemsen was het moment zelf eerder in het jaar niet gevierd. Tijdens dit samenzijn hebben we met zijn allen de schouders eronder gezet en de blik op de toekomst gericht.’ Eerder in het jaar verscheen wel “Willemsen Schoon”; het magazine dat door Theo en Marcel was bedacht ter ere van de tachtigste verjaardag. De uitgave zelf kon Marcel helaas niet meer meemaken.

Wat is er veranderd sinds het overlijden van je broer?
Theo Willemsen: ‘Puur zakelijk gezien is het makkelijker geworden. Voor beslissingen hoef ik niet meer te overleggen. Neem bijvoorbeeld de automatisering. Daar was Marcel niet zo’n voorstander van. Ik heb nu alles geautomatiseerd; ik zie zo waar onze busjes rijden, hoe laat iemand stopt met werken, wat er overal gebeurt. Dat maakt alles regelen een stuk eenvoudiger. Maar ik mis hem natuurlijk wel. Onze vader, Theo senior, en zijn broer, oom Ben, namen het bedrijf ook met zijn tweeën over van onze opa Theo.’

Wat kenmerkt het familiebedrijf?
Na even nadenken. ‘Naast de korte lijnen, ook met onze klanten, is het vooral de gemoedelijkheid.  De dames halen zelf de materialen op kantoor. Dat hoeft helemaal niet, dat willen ze. Even een praatje. Mijn vader werkt nog elke dag in het magazijn. Hij is bijna tachtig en doet alles met de fiets. Hij staat al 61 jaar op de loonlijst.’ Ook de kerstborrel hoort bij Willemsen Schoonmaak. ‘Die organiseer ik al zo’n 30 jaar, hier in de garage. Die bouwen we dan om tot kroeg. Ergens anders een ruimte huren, hoef ik niet te doen. Dan komen ze niet.’

De bedrijfsruimte bevindt zich midden in een woonwijk. De allereerste stof- en waterzuigers van opa Theo sieren de gang. Willemsen gebaart om zich heen: ‘Ik ben hier geboren. Dit stuk waar we nu zitten, was ons woonhuis. Achter bij de garage bevond zich voorheen het kantoor van mijn vader. Alleen de groei vroeg om meer ruimte. Daarom hebben we in 2005 het woonhuis erbij getrokken. Thema Beveiliging, ons zusterbedrijf, zit nu op de eerste verdieping, waar vroeger onze slaapkamers waren. Een andere locatie? Nee, ik hoef hier niet weg. Ik zit centraal, vlakbij het centrum en de uitvalswegen.’

Hoe is Thema Beveiliging ontstaan?
‘Thema beveiliging, de naam Thema komt van Theo en Marcel, bestaat nu zo’n tien jaar. Het ontstaan komt voort uit de vraag van onze klanten. Toen ik in de schoonmaak begon was het veel glasbewassing. De Twentse textielfabrieken hadden allemaal glazen kappen. De kantoorreiniging was in opkomst. Tegenwoordig combineren we schoonmaak vaak met aanvullende diensten. Beveiliging is daar één van. Vroeger kon een schoonmaker bijvoorbeeld bij een parkeergarage ook voor een stukje beveiliging zorgen. Alleen door alle ontwikkelingen in de bewaking, zijn daar nu gediplomeerde mensen voor nodig. Onze klanten waarderen het als er een aanspreekpunt is. Zestig procent van onze schoonmaakklanten neemt ook de diensten van Thema Beveiliging af.’

Hoe ziet je dag eruit?
‘De wekker gaat om zes uur. Overdag regel ik de aansturing van de schoonmaakwerkzaamheden zelf. De mobiele telefoon is een uitkomst. Ik herinner me nog dat je vroeger opgepiept werd en dan een telefoon moest zoeken. Als een klant belt dat een woninkje morgen wordt opgeleverd, trek ik twee glazenwassers van de straat af. Bij een klacht of schademelding, ga ik er direct naar toe. Persoonlijk contact is heel belangrijk. Vaak is de klacht dan al half opgelost. Veel klanten hebben mijn rechtstreekse nummer. Ik ben altijd overal bereikbaar. Mijn hoofd maakt lange dagen.’

Of ik ooit iets anders heb gewild? ‘Nee, ik ben op mijn veertiende begonnen met schoonmaken. Ik heb geen moeite gehad om leiding te geven aan de mensen die mij zagen opgroeien. Dat doe je gewoon. Sommige noemen mij nog Theo’tje.’ Ook aan zijn medewerkers laat Willemsen regelmatig zijn respect blijken. Zo brengt hij elke zaterdag rond negen uur een broodje braadworst bij zijn mensen op de Markt, die ‘s ochtends om zes uur beginnen met de schoonmaak in de omliggende horeca.

Hoe ziet u de toekomst?
‘Daar ben ik niet echt mee bezig. Ik denk dat ik nog wel een jaar of tien door ga. Het zou mooi zijn om de 70 dienstjaren van mijn vader mee te maken. In principe heb ik geen opvolging. Ik zie mijn dochters niet in de schoonmaak werken.’